Besneeuwde bergen ... Zwitserland?

6 november 2021 - Ponferrada, Spanje

Het licht wordt om 6.30 uur in de slaapzaal aangedaan door dezelfde vrouw, die me gisteren verwelkomde. Met tegenzin staan de meesten op. Zouden ze ook niet zo goed geslapen hebben door een wel zeer luide snurker of zijn hun slaapzakken van de Decathlon te dun en hadden ze het koud? Het is -2 graden, die tijd. De Spaanse pelgrimsters kakelen er weer op los met hun schelle, harde stemmen en ik ga maar een koffie in de keuken maken. Iedereen is om 8.00 uur weg, ook ik. Er ligt een laagje ijs op de auto's, maar er is nauwelijks iemand op straat in deze grote stad met 125.000 inwoners. Ik heb 5 lagen kleding aan, muts op, handschoenen aan en mijn buff om, want het is koud ...

Ook in het busstation is het doodstil. Loketjes zijn dicht en de 2 verkoop automaten voor bustickets doen het niet. Als ik een kwartier voordat de bus vertrekt op het platform kom, staat er wél een automaat, die het doet én er zijn een aantal mensen voor me. Kennelijk is het niet eenvoudig, want het duurt lang en de bus staat op het punt te vertrekken naar Ponferrada. De bus rijdt door Astorga, waar ik eerst wilde slapen, maar ik heb toch mijn plan veranderd en wil verder bussen.

De 2 wandel etappes van Leon naar Astorga lopen 50 km over en vlak naast de autoweg, wat lang en saai is .. Met de bus is sneller en zeker niet saai. Ik zie lang de blauwe/gele 'camino' borden langs de weg. Pfff, wat een náár stuk om te wandelen. Ien .. ik zie alleen maar hoge, besneeuwde bergen en na Astorga verandert het landschap drastisch. Bergen, dicht begroeid met loof,- en dennenbomen, kloven, hogere, wit besneeuwde bergen op de achtergrond over een zeer bochtige weg, waarvan ik het maar knap vind van de chauffeur hoe hij rijdt met zo een lange bus. Het is de eerste keer, dat ik het landschap wel heel erg mooi vind. Komt dat door de bergen? Ik heb altijd wel wat met bergen en niet voor niets, dat bijna al mijn trektochten in de bergen zijn geweest.

Het is een aardig eindje lopen naar de herberg, zeker 30 minuten. Het is druk in de stad met moderne winkels én het is zaterdag. Na 14.00 uur is alles dicht op wat grote supermarkten na en de Decathlon ... hahaha.

Ponferrada is een flinke stad met 60.000 inwoners, ligt in een dal omringt door bergen en ik vind het erg op Zwitserland lijken, vanwege de stijl huizen en ... de bergen.

Ik ben te vroeg, want ik kan pas om 13.00 uur inchecken en ga een kop koffie drinken en krijg er een mini croissant bij. Als ik de brug over een rivier met flink wat water over ga, staat er een prachtig kasteel op een heuvel voor me, waar ik foto's van neem. Dan ben ik nog 10 minuten te vroeg als ik in de tuin sta met een kapel erin en een terras met een schaduwdak van druiventrossen .. van de parochie herberg San Nicolas de Flüe.

Een oudere man komt naar me toe en zegt dat de herberg zo open gaat. Hij vraagt, waar ik nu vandaan kom, want ik ben de eerste! Ik vertel, dat ik met de bus uit León ben gekomen. En vertel ook het verhaal van mijn voet. Hij pakt mijn hand vast, die heerlijk warm is en de mijne koud en zegt, dat het ziekenhuis 'Hospital la Reina' hier vlak bij is. 'Een dokter kan er weer even naar kijken'. 'Als ik mijn 'credencial' - mijn pelgrimpaspoort - laat zien hoef ik niets te betalen', maar wél voor eventuele medicijnen, waarvoor je bijna altijd een doktersrecept moet hebben in Spanje. Ook voor paracetamol, ibuprofen ... terwijl wij dat gewoon bij het Kruidvat kunnen kopen. Daarbij kan ik ook een paar dagen langer blijven in de herberg als ik moet rusten ... de schat!

Deze keer is het een zeer vriendelijk Argentijns echtpaar, die hier vrijwilligers zijn en mij welkom heten. Ook voor deze herberg wordt het gewaardeerd, dat je een donatie geeft. Ik vraag me af of dat ook altijd gedaan wordt, want net zoals in León zie ik hier ook veel twintigers en dertigers, die zo goedkoop mogelijk willen overnachten. Nou ja, dat wil ik ook, ook al ben ik een zestiger, maar ik geef wél altijd een donatie. Op de 'camino Via de la Plata' zag ik nauwelijks jongeren, laat staan vrouwen. Ik heb er maar 3 gezien in bijna 4 weken! En hier wemelt het ervan.

Ik ben nét binnen en zie opeens Lyl, de Amerikaan binnen komen zonder Anja. 'Wat doe jij hier nou'? Hij zou net als ik de 'camino Sanabrés' aansluitend aan de 'camino Via de la Plata' lopen, maar ondanks, dat hij de ' camino Francés' al heeft gelopen - waar we nu dus op zitten, vond hij ook de accommodatie te duur en de afstanden te lang. Wat een kleine wereld is het toch!

Ik loop naar beneden naar het ziekenhuis. Er is niemand, alleen de receptioniste, die kortaf vraagt .. 'yes'?! Een manier, die me veel opvalt bij de Spaanse vrouwen: kortaf met een schelle, harde stem, zonder veel geduld en opvliegend. Ze vraagt mijn paspoort en wat er aan de hand is en ik moet op een stoel wachten. Nog geen 5 minuten later komt een jonge dokter. Het rapport met de diagnose van de dokterspraktijk heb ik mee van 14 dagen geleden, schuif ik hem voor, maar hij kijkt er amper naar, als ik mijn hele voet, - en schoenen verhaal vertel. Hij voelt, kijkt, duwt en zegt hetzelfde als de 3 verpleegsters van 14 dagen geleden. Wat ontstoken en ben té veel, onbewust op de zijkant gaan lopen om die voorwreef te vermijden en minder te belasten. Ja, daar zit wel wat in en dat zou zeker kunnen .. Deze keer krijg ik een recept mee voor een koorts, pijn en ontstekingsremmer. Koorts heb ik niet, want dat is weer gemeten toen ik de herberg in kwam en weer laag was: 32.4. Als ik op het diagnose papiertje kijk van de dokter, zie ik, dat ik 22 juli jarig ben en dat het om mijn linker voet gaat ...

En dan merk ik weer dat het weekend is. Alles is potdicht. Zou ik nog ergens een apotheek kunnen vinden, die open is? Dan is het in de Andeslanden toch wel erg handig, dat deze in het ziekenhuis zit en in Nederland toch ook?!

Ik vraag aan een politieman, die bij het kasteel staat om te kijken of de Spaanse toeristen zich goed gedragen, waar de dichtsbijzijnde open apotheek is. En dat schijnt een moeilijke vraag te zijn, maar hij stuurt me naar de oude stad, waar wel hele mooie doorkijkjes zijn met de besneeuwde bergen. Maar de apotheek is dicht. Het groene kruis knipperde ook niet. Even verder zie ik wél een kruis, die knippert. Als ik mijn recept geef, krijg ik 40 pillen en verwacht, dat ik een aardig bedrag moet betalen, maar .. het is slechts 1,75 euro.

Terug op weg naar de herberg blijf ik maar foto's maken, want het licht is prachtig en de stad is één grote verrassing voor me.

In de herberg zijn de mannen weer van de vrouwen gescheiden en krijg ik een kamer met 2 stapelbedden, waar nog 1 'peregrina' bij zal komen, want er zal op het bovenbed niemand komen vanwege covid. Er kan niet gekookt worden en er is zelfs geen waterkoker en magnetron .. dus maar een maaltijdsalade kopen en naar de bar voor een koffie en wijntje met gratis tapa

Foto’s

2 Reacties

  1. Ronald:
    7 november 2021
    Als ik de verslagen lees had ik een heel ander beeld van da route die jij beschrijft. Ik verwachte een enorme hitte in de binnenlanden van Spanje. Ik dacht aan leuke slingerende wegen. Veel pelgrims onderweg en eigenlijk maar een echte route naar Santiago. Aan de andere kant had ik niet het idee dat je een avontuur beleeft met zoveel mooie en leuke dingen. Ik had wel veel mooie natuur verwacht maar geen Zwitsers landschap.. zijn er ook veel druivenvelden?
    Ook oude Romeinse overblijfselen had ik niet verwacht. Ik had wel veel Moorse invloeden verwacht. Heb jij daar nog iets van gezien?
    Noord Spanje verrast mij op basis van jou dagboek en mooie foto s.
  2. Annette:
    7 november 2021
    De vele pelgrims onderweg zijn op de meest populaire 'camino Francés' route. En zijn hoofdzakelijk jongeren, die ook feesten als ze op het eind van een etappe aankomen. In de deelstaat Extremadura heb ik inderdaad druivenvelden gezien, maar niet veel. Moorse invloeden heb ik amper gezien, maar wél veel Romeinse invloeden onderweg, vooral prachtige bruggen en de Romeinse ruïnes Caparra. Ik ben van de hitte in de kou beland en zal gauw de deelstaat Galicia in gaan, waar bergen zijn met bomen en/of sneeuw