Castilblanco de los Arroyos

12 oktober 2021 - Castilblanco de los Arroyos, Spanje

Het is donker als ik om 7.30 uur buiten sta. Ik loop langs terrasjes, waar alleen mannen zitten en koffie drinken. Auto's razen voorbij als ik nog een stuk over de snelweg moet lopen voordat ik het duingebied in ga met olijfbomen, hoge struiken en andere bomen. Een uur later komt de zon op. En ik kan alleen maar in mijn nopjes zijn dat ik schaduw zal hebben het grootste gedeelte van de 20 km etappe vandaag. Het is een mooi landschap met alleen maar stijgen vandaag. Opvallend zijn de vele mountainbikers, die je allemaal 'buen camino' wensen, oftewel een goede (wandel) reis! Er passeren me 7 pelgrimmers, allemaal mannen, waarvan er 4 in mijn hostel zaten afgelopen nacht. De wandeling is wel heel anders dan gisteren. Om 11.00 uur heb ik er 15 km op zitten, terwijl ik gisteren pas begon rond die tijd. Ik loop een stuk samen met Santiago uit Venezuela. Hij is de enige van al die mannen, die ook tot Santiago de Compostela gaat lopen in 5 weken. Vier km voor Castilblanco de los Arroyos gaat het smalle pad van niet meer dan 30 cm breed langs de snelweg. Opvallend is weer de hoeveelheid afval, net zoals gisteren vooral blikjes bier en cola. En over dat smalle paadje rijden ook mountainbikers. Nou best gevaarlijk hoor en ik heb nog al eens een sprong moeten maken in struikgewas. Het is weer een feestdag vandaag: de herdenking van de ontdekking van Spanje. En met zo een feestdag weet je ook niet of de bakkers en supermarkten open zijn. Zelfs de bevolking weet dat niet. Om 12.30 uur loop ik door een steil straatje naar beneden het witte, sfeervolle dorpje in. Er is een begrafenis. Mannen in pak staan bij de bar iets te drinken. Ik wordt hartelijk verwelkomd in Casa Salvador, een typisch Spaans huis, deze keer met een eigen kamer en geen slaapzaal. De goedkope staatsherbergen van 4 a 5 euro zijn gesloten. Niet vanwege covid, maar door gebrek aan geld om schoonmaakpersoneel in dienst te nemen en te betalen

Het allerlekkerste is je schoenen meteen uittrekken en je slippers aan te doen. Heerlijk dat ademgevoel, want het is broeierig in die halfhoge bergschoenen en ze knellen wat. En ... er komen blaren aan .. zucht en dat terwijl het morgen een lange dag wordt: 29 km, waarvan 16 km langs de snelweg en er is niets onderweg. Maar vandaag was niet te vergelijijijken met gisteren. Ik dacht veel aan de film 'Wild' met Cheryl Strayed, die in 1997, onvoorbereid 1.700 km liep van de Pacific Crest Trail in de VS. Ze begon met meer dan 40 graden in de Mojave woestijn in de hitte, waar je zowat van flauwvalt en anders wel van een zonnesteek. Nou zo voelde ik me gisteren ook hoor. Vandaag dus een lekkere lange uitrustdag ....

2 Reacties

  1. Wendy:
    14 oktober 2021
    Oooh wat fijn dat je af en toe ook een rustdag in last! Dat doe je goed :)
    En gelukkig was dit wel een mooie wandeling (ondanks de hitte)
  2. Annette:
    14 oktober 2021
    Ja, is veel beter. Dan maar niet tot Santiago de Compostela helemaal lopen