Kou, kou en mist

Ik blijf nog een nacht in Portomarin. Beter om de bus morgenochtend vroeg te nemen dan tot 16.45 uur in verschillende barretjes rond te hangen vandaag tot de bus gaat. Het valt me in ieder geval wel op, dat als er bussen zijn op zondag ze altijd laat in de middag vertrekken.

Sinds Sarria zie ik opvallend veel Spaanse 'peregrinos'. Kennelijk omdat het de plek is om in 6 dagen naar Santiago te lopen en je certificaat te halen. Gisteravond kwam er nog een jong, Spaans stel binnen. Hun bagage was van Sarria naar Portomarin vervoerd en hun hostel was geboekt. Ook is dat bij de vrolijke, open Antonia het geval, die om 14.00 uur vandaag binnen komt. Ze heeft een pakketreis geboekt bij El Corte Ingles Viajes, waar de warenhuizenketen ook van is voor 6 dagen/5 nachten inclusief privé hostels, bagagevervoer en reisverzekering voor 150 euro.

Ze geeft me een spuitbus 'algesal', waar schuim uit komt. 'Goed voor de spieren, ontstekingen en tenditis', zegt ze ... Zij zelf heeft rugklachten en het helpt goed bij haar. Eens kijken of het bij mij ook helpt ...

Ik kook pasta met saus en gehaktballen en ook al betaal ik meer voor een privé hostel - deze keer namelijk 12 euro - het is er altijd comfortabeler met vaak gebruik van de keuken. De meeste 'peregrinos' gaan naar de staats, kerkelijke of donatie herbergen, die goedkoper zijn en waar óók ík veel in heb gezeten. Ik was er tussen de 5 en 7 euro kwijt per nacht. Maar je zal er nauwelijks een magnetron of waterkoker vinden, laat staan potten en pannen. Stekkers om je mobiel op te laden kan ook lastig zijn. En het kan er druk zijn. Nu is het heerlijk rustig.

Ik heb 2 opties. Of ik ga met de bus op sightseeing tour en ga de steden Lugo en A Coruña bezoeken of ik ga met de bus langs de 'camino' dorpjes en heb nog kans om komende zaterdag Santiago de Compostela in te lopen. Mmm, ik denk toch, dat ik de laatste optie neem. Ik wil wel voelen hoe het is om wandelend daar binnen te komen. Daarbij omhelzen de 'peregrinos' elkaar voor de kathedraal. Zo van .... we zijn er ...

Mijn grote Italiaanse vriend Pascal komt donderdag de 18de in Santiago aan, maar gaat 3 dagen de stad uit om maandag 22 november weer terug te komen naar Santiago, maar dan hang ik al in de lucht richting Nederland. Jammer, dat ik hem niet meer kan zien.

Wél kan ik mijn Spaanse vrienden Miguel en Isidro omhelzen, want natúúrlijk heb ik contact met ze gehouden. 

Deze 2 mannen hebben elkaar op de 'camino Via de la Plata' in het begin ontmoet en lopen sindsdien met elkaar. Beiden van een eiland. De één uit Mallorca en de andere uit Menorca.

Hoe emotioneel zal het voor Isidro zijn om Santiago binnen te wandelen. De man, die bescheiden en lief is en zijn overleden broer in gedachten naast hem heeft lopen mét pelgrimpaspoort. Want daar loopt hij de 'camino' voor ... vóór en mét zijn broer, die een half jaar geleden aan covid overleed. Isidro heeft dan ook 2 pelgrimpaspoorten ...