Spanjaarden en .. strompelen

Ik ben de laatste, die weggaat om 9.15 uur. Een Spanjaard heeft een gesloten zak chips achtergelaten en die neem ik lekker mee. Ik bel nog een paar keer naar een herberg, die precies in het midden ligt op 10 km lopen van Arzúa, maar niemand neemt op. Dan zal ik 15 km moeten gaan lopen, want tussen Arzúa en die 15 km zijn de herbergen gesloten en alleen dure pensions zijn open.

De temperaturen gaan de komende dagen omhoog naar 16 graden, maar vanaf zondag gaat het weer flink regenen. Nou voor mij is het einde wandeltocht, dus het maakt niet zoveel uit en maandag vlieg ik terug naar Nederland.

Het is weer een bosrijke en heuvelachtige wandeling met weer die prachtige, enorme, hoge eucalyptusbomen en stukken van de paden liggen bezaaid met afgevallen bladeren. Ik pauzeer regelmatig .. en vooral lang en zoek ook stukken gras in de zon op van het pad af om er languit te liggen tegen mijn rugzak aan en heerlijk van mijn chips te knabbelen.

Restaurants en barretjes zijn ook allemaal dicht onderweg, waar ik minstens een uur even kan rusten, want ik strompel. Dan na 10 km in een gehucht is er eindelijk eentje. De 'peregrinos', die me gepasseerd zijn zitten allemaal buiten op het terras en ik ga daar ook zitten .. met een glas wijn. Ik neem nooit alcohol tijdens het lopen, maar hoop dat de alcohol mijn pijn wat verlicht, buiten dat het ook lekker is ... De 'peregrinos' zijn kennelijk al aan het voorfeesten, want ik zie heel veel bier en .. ze moeten nog bijna 10 km lopen naar het eind van de etappe.

Ik kom 2 gedenktekens tegen van 'peregrinos', die onderweg gestorven zijn ... heel dichtbij Santiago.

Het is één en al Spanjaarden op de 'camino' met bijna allemaal bagagevervoer en die alleen de laatste 100 km lopen om het certificaat te krijgen.

Mijn certificaat zit in mijn hoofd, gebundeld met verhalen van bijzondere mensen onderweg en ervaringen over het lopen in verschillende temperaturen en landschappen.

Dan om 15.30 uur ben ik bij de herberg, die aan de snelweg ligt, buiten een dorp. Geen supermarkt dus, maar morgen weer wel na bijna 5 km, want veel ga ik niet lopen morgen. Het was té veel vandaag met die voet, die als een rode leidraad door de hele wandeltocht loopt de afgelopen 6 weken. Maar als ik zaterdag het drukke Santiago in loop dan heb ik toch nog bijna de helft van de 980 km geplande tocht gelopen .. en de rest met de bus ..

De verwarming doet het niet. Wél in de douche/wc en op de andere slaapzaal, waar 6 Spaanse mannen zitten .. en de norse eigenaar, waar geen lachje vanaf kan heeft de monteur al gebeld, maar hij neemt niet op. Ik ga er maar van uit, dat ik de rest van de avond in de kou lig .. Althans alleen mijn handen en neus, want de rest is lekker warm in mijn slaapzak, die tot -1 graden gaat ..