Eentonig en snelweg

Het is stil in de hostel met maar 3 kamers en 3 personen. Ieder heeft een kamer voor zich alleen: een Spaanse fietser, ik en de Spanjaard, die net als ik ook heel vroeg weg wil en vooral die zeer lange afstanden niet wil lopen als het gesplitst kan worden. Mijn rechter kleine teen voelt veel beter dan gisteren ook al ziet het er niet uit. Ik ga hard met mijn Compeed, want elke dag doe ik nieuwe op mijn blaren en omwinkel ik ze met leukoplast-tape. De eigenaresse van de hostel had me al verteld dat de eerste kilometers een goed, breed grindpad zou zijn zonder obstakels en daarna 10 kilometer langs de snelweg .. stijgend.

Ik pak mijn kaas uit de koelkast, snijd mijn halve stokbrood en beleg het met de kaas om onderweg op te eten. Het zeer vroege weggaan in het donker bevalt me wel. Het is nog koel en ik kan flink wat kilometers lopen. Na 3 uur lopen wanneer de zon op het pad is gaat het tempo heel wat langzamer.

Om 6.40 uur sta ik buiten, doe de sleutel in de brievenbus en ben al snel het dorpje uit .. met hoofdlamp, die meestal rond 8.00 uur uitgaat. Ik heb voor de 2de keer met een deken geslapen en heb nu zelfs buiten mijn dunne sportjasje aan. Het is een fijn pad en ik schiet op. Als ik stop gaat de hoofdlamp uit om de sterren te bekijken, die prachtig zijn. Dan is er een auto, die stopt, een hek open doet en een paar blaffende, grote honden me tegemoet komen. Gelukkig komt mijn Spaans dan goed te pas als ik vraag of ze niets doen. Hij lacht en roept ze bij zich. Toch kijk ik nog een paar keer om ...

Bij de rotonde en snelweg gekomen is het druk. Er staan altijd grote borden met de blauw/gele Jacobsschelp erop op een pelgrimsroute langs de weg. Hier dus ook en je bent natuurlijk snel te herkennen, zodat auto's er rekening mee houden. Het is heerlijk om op een pad met allemaal hoge eucalyptusbomen te lopen in de schaduw. Ik dacht namelijk dat ik 10 km op de snelweg moest lopen net zoals eergisteren. Maar nee .... Het pad gaat over in een weg zonder verkeer parallel aan de drukke snelweg. Het zijn de laatste 5 kilometers, die weer zwaar zijn vanwege die k ... zon, warmte, totaal geen schaduw/wind en een weg, die steil omhoog gaat. Wát ben ik weer blij dat ik dit stuk niet loop na 12.00 uur, wanneer het nog heter is. Dan maar een stuk in het donker lopen, maar je vermijdt de grootste hitte in ieder geval. En ... ik ben vroeg op de bestemming om lekker lang te kunnen relaxen, wasje te doen, douchen en naar de supermarkt te gaan.

Ondanks de blaren, de stijging, die ik vervloekte kom ik na 5 uur lopen in Monesterio aan en heb ik best goed gelopen. Het is een aardig stadje en bekend om zijn hammen. Ik zie dan ook een ham fabriek én een ham museum ... haha.

Deze keer heb ik niet gebeld naar het hostel om te reserveren. Als ik er voor sta hangt er een bordje 'gesloten' op. Ik ga op het terras zitten, wat naast de hostel ligt, bestel een koude cola en bel naar het hostel. Tot mijn verbazing hoor ik van de eigenaresse, dat deze pas om 17.30 uur open. Raar, maar ook weer niet, want de meeste pelgrimmers komen uit Almaden de la Plata, wat 34 kilometer is én vrij laat aankomen. Dan maar naar de Parochie herberg, die tot de St. Pedro apostel kerk behoort en waarvoor ik moet terug lopen. 

Als ik de trap op loop is de deur dicht, maar er hangt een mededeling. Bellen of naar het huis ernaast te gaan en aan te bellen. Ik loop naar het huis, laat mijn bagage boven aan de trap staan en bel aan. Miguel doet open, die de herberg vrijwillig runt. Er worden alleen pelgrimmers toegelaten en dat was ook zijn vraag 'Eres peregrina' .. ben je een pelgrimmer? Toen ik 'ja' zei en hem uitlegde dat mijn bagage boven stond loopt hij mee, laat me alles zien, wil hij mijn pelgrimspaspoort zien om te registeren en een stempeltje erin te doen, betaal ik de 10 euro en hij geeft me een pelgrimsschelp, die hij zelf geschilderd heeft en geluk moet geven. Wat schattig!

Ik loop wat rond en kan alleen maar concluderen hoe ongelooflijk netjes en schoon het er is. Net zoals in onder andere Turkije ruik je hier ook vaak die lekkere schoonmaakgeurtjes of zoals eergisteren .. verse jasmijn bloemetjes. Dát was heerlijk!

En je snapt al wat de routine is ... schoenen uit doen, voeten inspecteren, Compeed eraf halen, slippers aan, douche nemen en kleding wassen. Daar hebben ze zo een schrobbak op pootjes voor, die meestal op het terras staat en zeer handig is. Aangezien ik steeds wel vroeg aankom is mijn wasje in een mum van een tijd droog.

Tot nu toe vind ik de hostels/herbergen/casas zeer schoon met hele vriendelijke eigenaars/beheerders. En nu even naar buiten .... Ik had het kunnen weten, dat om 16.00 uur alles dicht is. De meeste winkels openen weer om 17.30 uur, ook de apotheek en supermarkt om de hoek. Opeens zie ik aan de overkant een bekende strompelen: de Oostenrijkse Bernt .. lang, gespierd, jong en ... vooral aardig en knap. Ik loop naar hem toe en zie gelijk dat zijn enkel rood en opgezwollen is. Hij is achtergebleven om te herstellen als dat in 1 dag mogelijk is anders neemt hij een bus naar de volgende plek. Met Bernt, de Nederlandse Robert en Santiago uit Venezuela loop ik al een paar dagen samen ... en had niet gedacht dat ik hem nog zou zien. Bernt is een uitstekende, snelle loper en je ziet maar weer wat er kan gebeuren.

Er wordt veel gewaarschuwd voor de hitte, dat het zeker onderschat wordt. Lopers kunnen flauwvallen, zonnesteken krijgen, uitslag, blaren, ontstekingen etc ... Ik doe het liever rustig aan zonder me te veel te gaan forceren .. maar ja, dat ligt bij iedereen natuurlijk anders. En .. nu een bakje koffie ... liggend vanuit mijn stapelbedje even in de keuken gemaakt.

Oh jaa, en uhh .. het aantal kilometers, wat ik totaal nu heb gelopen is 108 km. Bij de kaart onderaan staat 85 km, maar ik vermoed dat de 1ste etappe niet meegeteld is van Sevilla naar Guillena