Aldea del Cano

Ik ga voor mij doen laat weg, want de bus naar Casas de Don Antonio gaat pas om 9.55 uur. Het is maar 12 graden en ik zie iedereen met een jas aan lopen. Wát zijn die temperaturen enorm omlaag gegaan! Maar wél heel lekker. Ik neem de tijd om foto's te maken van de Romeinse brug, want het diffuse licht staat er net mooi op als de eerste zonnestralen er op schijnen. Het is 3 km lopen van mijn hotel naar het busstation. De etappe vanaf Merida is me te lang om met nieuwe schoenen te beginnen. Daarbij strompel ik niet meer, loop ik goed, maar hou wel nog pijn in die voorvoet. Dus start ik wat etappes verder waar de afstanden tussen slaapplekken klein zijn.

Ik stap om 10.30 uur uit de bus en het is heerlijk fris weer met een koel windje. Dusdanig fris, dat ik mijn sportjasje nog steeds aan heb en die pas uit gaat als ik zowaar een picknicktafel zie met een dak erboven. Het is de eerste keer, dat ik iets zie waar je op kunt zitten. Zelfs bankjes heb ik nog niet gezien.

Een Belgisch ouder stel is er aan het lunchen. Zij hebben nog 1 dag te gaan en reizen dan vanwege werk terug naar België. Ik krijg warme thee van ze en ze lopen verder. Ik heb maar een etappe van 7 km. Met de 3 km naar het busstation lopen zijn de 10 kilometers geen probleem ... alleen die pijn in mijn voet is er ... helaas.

De herberg is klein en naast een bar in Aldea del Cano. Maar het is netjes en schoon en er is een keuken, waar ik een koffie kan maken. De barman geeft me een stempeltje in mijn pelgrimpaspoort, ik betaal slechts 6 euro - het goedkoopste tot nu toe - en ga gelijk naar het kleine supermarktje, voordat ze sluiten. Er komt nog laat een Spaanse pelgrimster binnen ...