In bed liggen .. en vooral niet lopen

Ik word wakker van mijn buurman, de Spaanse pelgrimmer, die hetzelfde tempo als ik loop, maar waar ik geen contact mee heb, behalve groeten.

Het is bij zevenen en ik ga op mijn voet staan om te voelen hoe het gaat. Al snel kom ik tot de conclusie, dat ik niet ga lopen. Vlak lopen gaat zeker, maar trap op en af gaat moeizaam. Na een kwartier ga ik naar beneden en vertel ik dezelfde, aardige ober van gisteren, dat ik niet ga lopen onder het genot van een overheerlijke, sterke bak koffie. Ik heb pech, dat het zondag is, want er zijn geen bussen naar Zafra in de ochtend. De eerste bus vertrekt om 16.20 uur. De ober stelt voor om beneden klaar te zitten, terwijl hij dan aan klanten vraagt of ze naar Zafra gaan én of ze mij willen meenemen.

Het is fris buiten en zoals gisteren half bewolkt en nog donker. Al gauw willen mensen me meenemen ... voor 25 euro. Een taxi kost meer, maar ... dat ga ik echt niet doen, want weg hoef ik niet. Ik kan de bus morgenochtend ook nemen naar Zafra. Daarbij hebben de Spanjaarden zeker een hoge pet op van de pelgrimmers, maar nu dus kennelijk niet en heet het 'profiteren' voor een ritje van 15 minuten in plaats dat het uit het hart van een persoon komt.

Ik krijg het koud van het stil zitten met mijn sportjasje aan en zie de nieuwkomers steeds naar me kijken, want die ober doet enorm zijn best voor me.

Intussen zie ik veel mensen langs komen, voornamelijk oudere mannen, die allemaal voor koffie komen, een sigaretje roken en een gezellig theekransje hebben. Ook na de koffie wordt er water en één of ander sterk drankje gedronken. Ik ga toch eens vragen wat het is.

Plotseling staat de ober voor me met een koffie en muffin. Ik ben er beduusd van dat hij dit zomaar aanbied en vind het zooo lief.

Over tienen zeg ik tegen hem dat ik nog een nacht in het hotel blijf, vraag de sleutel terug, betaal en installeer me weer op het krakende spiraalbed, waar ik voorlopig niet afkom en muziek luister. Totdat mijn rug pijn gaat doen van het lange liggen. Ja, dat is het nu ook niet, maar ja, ik moet wat.

Dit zou nog wel eens lang kunnen duren. En met dit bedoel ik een beknelde pees/zenuw door overbelasting van verkeerde schoenen in combinatie met hitte, waardoor de voeten opzwellen en makkelijker beknellen en wrijven aan en tegen de schoenen.

Ik ga voorlopig wel even in Zafra blijven. Als ik beter kan lopen ga ik met de bus door naar Merida, naar de sportwinkel om nieuwe Merrell of La Sportiva lage schoenen te kopen zonder goretex en mijn oude schoenen naar Nederland bij het postkantoor te versturen. En .... weer vrolijk verder wandelen ...

Ik laat me verwennen in het restaurant met een overheerlijke salade met makreel, een bord gefileerde heek vis met patat, 2 glazen wijn en een koffie en dat voor 11 euro samen.

Het busstation is om de hoek en ik ga er even kijken voor de vertrektijden. Ik kan in ieder geval niet eerder dan 10.00 uur in het Pelgrimshotel Vincent van Gogh in Zafra. Morgen weer een nieuwe dag met een nieuwe omgeving .... per bus ... hahaha