Paracetamol, natuur en dan ... een bungalow

Omdat het gisteravond laat was word ik pas om 7.45 uur wakker. Ik kijk of de lange, magere, grappige Ierse Marc nog in zijn bed ligt, maar het is er leeg. En ook niet zo gek, want hij gaat 39 km wandelen. Nou, ik doe het in tweeën en moet nog maar afwachten hoe de 20 km gaan, want het is alweer een tijdje geleden dat ik die afstand heb gelopen.

Ik neem 2 paracetamols in van ieder 500 gram. Als ik buiten ben merk ik na 10 minuten dat ik verkeerd loop. Ik ben ook suffig en dat zou wel eens van die paracetamols kunnen zijn. Het is nog donker, loop nu de goede kant het dorp uit en moet gelijk al klimmen. Aangezien het maar 9 graden is maakt het niet uit. Mijn voet voelt zoveel beter dan gisteren. Of zou het komen, door die paracetamols? Of die extra dag rust? Ik loop een dennenbos in en dat ruikt zooo lekker met ertussen door .. de opkomende zon en een stevig, koele wind. En dat is altijd het mooiste van de dag. Ik blijf suf, maar loop heerlijk .. in de natuur met ... het geluid van de auto's van de snelweg, die dichtbij is. Dat herinnert me aan de West Highland Way trektocht in Schotland. Zo vaak liep ik dicht bij een snelweg met het razende verkeer. Maar het gaat nog harder waaien en hoor de auto's niet meer.

Na 2 uur sta ik bij het punt, waar ik 1 km van het pad af kan lopen naar het dorpje Grimaldo, waar een hostel is. Maar ik besluit door te gaan naar het dorpje Riolobos, 12 km verder. Ik loop lekker, heb alleen maar natuur om me heen, zonder huizen, af en toe een koe en vooral die flinke, koele wind, die het heerlijk maakt. Na 4 uur lopen en al zeker 20 hekjes open en dicht gedaan te hebben vanwege het loslopende vee passeert de Duitser me, die ook in de herberg gisteren zat. Ook hij loopt de 39 km vandaag en dat zal hij elke dag doen, want hij heeft maar 12 wandeldagen om 400 km te overbruggen. Pfff, hij liever dan ik ..

Ik loop op een berg, want ik zie opeens zo een 4 km verder in een dal Riolobos liggen met 1.200 inwoners. Betekent dus, dat ik flink moet gaan dalen ... en ja hoor .. steil naar beneden.

Het is weer doodstil in dit dorp met palmbomen en ik loop naar de camping, waar ze een zwembad, speelplaats, camperstalling én bungalows hebben. Weliswaar gedeeld, maar met een speciale prijs voor 'peregrinos'. Ik verwacht alleen de Italiaanse Pascal, die Daniela achter heeft moeten laten en naar Italië terug vliegt. En ja, hij komt na een uur aan en deel ik de kamer met hem.

Hij is jong, zeker heel knap en werkt in een bar 8 a 9 maanden per jaar. De wintermaanden is hij vrij, maar hij heeft nu een jaar verlof genomen om vele caminos te gaan lopen. Hij heeft de afgelopen 4 jaar 15 caminos gelopen, bijna allemaal in Spanje en als hij foto's laat zien van al zijn certificaten uit Santiago sla ik helemaal achterover. De muren in zijn huis heeft hij met al die certificaten gedecoreerd, ingelijst en wel mét de bewaarde kokers en de schoenen, waarmee hij al die kms heeft gelopen: het Italiaanse merk La Sportiva ultra raptor. Een merk en model, wat ik altijd nog eens uit wil proberen. Net zoals Marc adviseert hij me om niet de camino Sanabres te lopen vanaf Granja de Moreruela, maar door te lopen naar het noorden naar Astorga en dan de camino Frances tot Santiago te lopen. Beide mannen hebben deze camino al gelopen. Het is ruiger met een mooier landschap, maar moeilijker en elke 5 km is er wel een goedkope herberg of hostel en ik moet volgens Pascal zeker even de bus terug nemen naar Leon, wat een prachtige stad moet zijn. Camino Sanabres heeft lange afstanden en weinig, dure accommodatie.

Om 17.30 loop ik een rondje in het dorp. Wat supermarktjes zijn open, maar dat is het ook wel. Vele restaurants en barretjes gaan pas weer om 20.00 uur open, wat ik te laat vind. Ik zie bij een aantal deuren 2 flessen water staan van 5 liter en vraag me af waar het voor is, maar ik zie niemand, waar ik het aan kan vragen. De kerk heeft aardig wat ooievaarsnesten .. zonder ooievaren, maar met duiven. Nu is het het seizoen ook niet voor de ooievaars.

Er is geen keuken en ik kan dus ook geen bakje koffie maken met mijn oploskoffie. Dan maar eens geen dag met open barretjes én een overheerlijke koffie.

Voorlopig zijn er geen bussen langs de camino route en zal ik het lopend moeten doen. Morgen weer 20 km beginnend met de paracetamols. Ik wist niet dat je daar zooo lekker op kunt wandelen .... maar wel suffig ... haha